Ағаш кептіру
Ағаш кептіру — кәделік ағаштың ылғалы азайып, әбден кеткенше баптап құрғатады. Әуелі, ағашты қабығымен сұлатқан соң көлеңкеде біраз уақыт бойы кептіреді. Күн көзі ағашқа тура түссе, ағаш жарылып, іске жарамсыз болып қалады. Егер ағаш діңінің қалыңдығы сынық сүйемдей болса, құрғақ лапастың астына түп жағын жоғары қарата тігінен тұрғызып қойып кептіреді. Көлденең кесіндісіне сыр жағып, кесілген жерінен бір-екі елідей шегіне сымтемірмен буып, бұрап қояды. Ылғал ағаштың қабығын аршып, өн-бойын тұтас сиырдың жапасымен сылап, көлеңке жерде кептірген немесе қабығы аршылған ағаш діңін көңнің арасына көміп құрғататын тәсіл де болған. Сол сияқты қазақ шеберлері ағаш дайындамаларды құрғақ құм, топырақ, ағаш үгіндісі мен құрғақ жапыраққа көміп қойып кептіреді. Байырғы шеберлер ағаш неғұрлым ұзақ кептірілсе, соғұрлым сапасы жоғары болады деп есептеген. Қабығын ағаш орақпен сыдырып алып тастаған ағаш шырышты, тайғанақ болады. [1]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Қазақтың этнографиялық категориялар, ұғымдар мен атауларының дәстүрлі жүйесі. Энциклопедия. - Алматы: DPS, 2011. - ISBN 978-601-7026-17-2
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |